வெறுமையின் வெளிச்சம்

ஏதோவொன்றிலிருந்து விடுபட
எப்போதும் ஏதோவொன்றைத் தேடி
அலைந்தபடியே இருக்கிறேன்
ஏதோவொன்றை தேடிப் பிடித்து பற்றிக்கொண்டால்
அது பாடாய் படுத்துகிறது
பைத்தியம் பிடித்துவிடும்போலிருக்கிறது
எனக்குள்ளே எனக்காகவென்று எப்போதும் இருக்கிற இரைச்சல் போதாதென்று இவைகள் வேறு
விழிகளை மூடி படுக்கையில் கவிழ்ந்தால்
விழிகள் பிதுங்கிக் கொண்டு
இமைகளை துருத்துகிறது
உறக்கத்தை தொலைத்து வருடங்களாகின்றன
உறங்குவதற்கு ஒரு மடி தேடியே
சதா அலைகிறேன்
சாத்தானின் மடிக்கு கூட சாத்தியமில்லாமலாகிறபோது
அமைதிக்கு நான் எங்கே போவது
யாரை தேடுவது
அறை முழுவுதும் புகையின் நெடி
சாராய நாற்றம்
வெறுமையே வெளிச்சம்
மீதமாய் கிடைத்த சில்லைறைகளையெல்லாம்
அடுக்கி வைத்து அண்ணாந்து பார்க்கிறேன்
இந்த வாழ்க்கை  இந்த அமைதி
என்னை ஒரு பிச்சைக்காரனாய் பார்க்கிறது
இன்னமும் நான் ஏதோவொன்றிலிருந்து விடுபட
ஏதோவொன்றை பற்றிக்கொள்ள
அலைந்தபடியே இருக்கிறேன்